دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] خمریه ابن فارض، قصیده ای عرفانی به عربی، سرودۀ ابن فارض (۵۷۶ ـ۶۳۲)می باشد.
این قصیده ۴۱ بیت است و به قصیدۀ میمیه نیز شهرت دارد.
مهم ترین آثار ابن فارض
این اثر و قصیدۀ تائیه از مهم ترین آثار ابن فارض به شمار می آیند.
← محتوای دوقصیده ابن فارض
عرفا و شعرا به دلیل مشابهتِ معرفت و محبت و عشق الاهی و فناء فی اللّه به شراب ( خمر ) و حالت سُکر، با زبان نمادین و رمزگونه، از این الفاظ برای بیان منظور خود استفاده کرده اند.
معنای مدامه در قصیده ابن فارض
...