قانون مشروطه مشروعه، تألیف آیت‌الله سید عبدالحسین لاری (۱۲۶۴-۱۳۴۲ ق)، یکی از رساله‌هایی است که در مجموعه رسائل (لاری) به چاپ رسیده و در دفاع از مشروطیت نگاشته شده است.
تاریخ تألیف
زمان دقیق نگارش این رساله مشخص نیست، اما می‌دانیم که قانون مشروطه مشروعه در سال ۱۳۲۵ قمری در مطبعه محمدی شیراز به چاپ رسیده است. با توجه به این تاریخ، می‌توان گفت که این رساله پیش از انحلال مجلس و تعطیلی مشروطیت تألیف شده است. به همین دلیل، در متن رساله، انتقاداتی که در رسائل مشروعه‌خواهان (عمدتاً پس از استبداد صغیر تألیف شده‌اند) مطرح شده، دیده نمی‌شود.
محتوا و ویژگی‌ها
با وجود اینکه رساله مشروطه مشروعه به دلیل دفاع از کلیت مشروطیت، در زمره رسائل مدافع مشروطه قرار می‌گیرد، اما ویژگی‌ها و مشخصاتی که مرحوم لاری برای مشروطیت مشروع و مورد تأیید خود برمی‌شمارد، این رساله را اساساً از سایر رسائلی که در دفاع از مشروطیت نوشته شده‌اند، متمایز می‌کند. بررسی اهم مباحث این رساله، این تفاوت را بیشتر روشن می‌سازد. مرحوم لاری در سراسر رساله خود بر ضرورت پایبندی مجلس و مشروطه‌طلبان به حدود شرعی و همچنین استعانت از علما، مراجع و فقها تأکید می‌کند.