خردل سیاه گیاهی علفی و یکساله است که به طور متوسط به ارتفاع 75 سانتی‌متر می‌رسد و گاهی بلندتر نیز می‌شود. این گیاه معمولاً دارای یک ساقه اصلی و گاهی چند ساقه جانبی است که از زمین خارج می‌شوند و در قسمت بالایی انشعابات دارند. رنگ ساقه آن سبز مایل به آبی است و در بخش پایینی کرک‌دار میباشد. برگ‌های این گیاه بریدگی‌هایی دارند و گل‌های آن زرد رنگ هستند که بوی چندان خوشایندی ندارند. میوه‌ها به شکل خورجین و به طول حداکثر دو و نیم سانتی‌متر هستند و به طور مستقیم بر روی ساقه قرار می‌گیرند. هر میوه حاوی حداکثر 20 دانه به رنگ قرمز تیره با قهوه‌ای مایل به سیاه و به قطر حدود یک میلی‌متر است. قسمت مورد استفاده در خردل سیاه، دانه‌های آن است که بی‌بو بوده، اما طعمی گس (تلخ) و در نهایت تند و سوزاننده دارد. روی دانه‌های خردل لایه‌ای موسیلاژ وجود دارد که با جذب آب متورم و لعاب‌دار می‌شود. این گیاه در مناطق وسیعی از جمله اروپا، شمال آفریقا، قفقاز، سیبری و ایران رشد می‌کند و در بسیاری از نقاط دنیا پرورش می‌یابد. در ایران، نواحی انتشار آن شامل مناطق شمالی، آذربایجان و برخی قسمت‌های جنوبی است.
خردل سیاه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه خردل سیاه
تحت این شرایط یک واکنش شیمیایی بین آنزیم myrosinasc و گلوکزینولات شناخته شده به عنوان sinigrin از دانه‌های خردل سیاه و سفید (برسیکا نیگرا) یا خردل قهوه‌ای (جوسیا کلزا) که موجب تولید آسیل ایزو تیو سینات می‌شود.