لغت نامه دهخدا قفای فلک. [ ق َ ی ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از حوادث فلکی است. ( برهان ).
جمله سازی با قفای فلک بلخ را هیچ قفایی چو وفات تو نبود آخر ای دور فلک وقت بدان این چه قفاست کبود گشته فلک بسکه پشت پا زده اند گذشتگان ره عشق بر قفای جهان