در درون صومعه معیار داری هیچ نبود در خرابات آی تا حاصل کنی معیار داری
آنی تو که در صومعه مستم داری در کعبه نشسته بتپرستم داری
ز کنج صومعه حافظ مجوی گوهر عشق قدم برون نه اگر میل جست و جو داری
به حق بام بلندی که صومعه ملکست مرا به بام برآری چو نردبان داری