شعبان گیلانی

[ویکی فقه] آیت الله حاج شیخ شعبان دیوشلی لنگرودی فقیه وارسته گیلانی، متولد ۱۲۷۵ و متوفای۱۳۴۸ قمری، است.
[ویکی شیعه] شعبان گیلانی (۱۲۷۵-۱۳۴۸ق) از علمای قرن چهاردهم که پس از درگذشت سید محمد کاظم یزدی و شریعت اصفهانی، مرجع تقلید مردم عراق و ایران و بویژه مناطق شمالی ایران بود.
شعبان گیلانی فرزند عبدالوهاب دیوشلی (از علمای اهل خراسان که به گیلان مهاجرت کرده بود) در سال ۱۲۷۵ق در روستای «دیوشَل» لنگرود متولد شد. وی دوران آغاز تحصیلش را در ایران گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به نجف رفت. وی مدارج علمی را در آنجا پیمود و به مرجعیت رسید. وی در ۲۴ شوال ۱۳۴۸ق. در نجف اشرف وفات یافت و آیت الله شیخ علی زاهد قمی بر وی نماز خواند، در جوار قبرهای حضرت هود(ع) و حضرت صالح(ع)، در وادی السلام دفن شد.
آیت الله گیلانی در سال ۱۳۱۸ق. با دختر شیخ هاشم انصاری (متوفی ۱۳۱۱ق) ازدواج کرد. وی سه فرزند پسر دارد که عبارتند از:

💡 مهدوی، اصول را نزد حبیب اردبیلی و مکاسب را نزد میرزا احمد آشتیانی، کفایه را نزد عبدالحسین رشتی دروس خارج را نزد اساتیدی چون سید محمد فیروزآبادی، سید میرزا آقا اصطهباناتی، شعبان گیلانی، میرزا حسین نایینی، آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید جمال گلپایگانی آموخت. وی عقاید، عرفان، تفسیر و حکمت را نزد شیخ مرتضی طالقانی، ابوالحسن مشکینی، طلوعی اشکوری، شیخ محمدجواد بلاغی، محمدحسین کاشف الغطا، شیخ محمدکاظم شیرازی فراگرفت و با موفقیت به درجه عالیه اجتهاد نائل آمد. او با کسب چهارده اجازه اجتهاد و به دنبال یک بیماری طولانی و سخت به قصد زیارت علی بن موسی الرضا به ایران سفر کرد و بعد از زیارت، به لاهیجان عزیمت نمود. او با توصیه بستگان، دوستان و عالمان شهر، تا آخر عمرش در لاهیجان سکونت گزید و نسبت به احیای حوزه علمیه طلاب وتدریس وتربیت شاگردان واقامه جماعت وسایر خدمات دینی وعلمی ورفع مشکلات اجتماعی وحل وفصل مسایل مردم همت گماشت.