ابی مغز

لغت نامه دهخدا

ابی مغز. [ اَ م َ ] ( ص مرکب ) بیخرد. بی مغز.

فرهنگ فارسی

بی مغز

جمله سازی با ابی مغز

بنزد عارفان و پاکبازان ابی مغزی بود اینجا یقین دان
ترا تا این طلسمت دوستداری ابی مغزی حقیقت پوست داری