علهم

لغت نامه دهخدا

علهم. [ ع ِ هََ م م / ع ِل ْ ل َ ] ( ع ص ) شتر درشت بزرگ جثه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). درشت و بزرگ از شتر و غیره. ( از لسان العرب ) ( تاج العروس ) ( متن اللغة ). و نیز رجوع به عُلاهم شود.

جمله سازی با علهم

عن الصادق: ((لما اءنزل اللّه التوراة على بنى اسرائيل لم يقبلوه، فرفع اللّه علهم جبل طور سيناء فقال لهم موسى إ ن لم تقبلوه وقع عليكم الجبل فقبلوه و طاءاءوا رؤ سهم.(223)