به تازگی نسخه جدیدی بر اساس نسخه عفیف عسیران به همراه ترجمه آیات، احادیث و عبارات عربی متن کتاب به اهتمام زهرا عسلی توسط انتشارات لوح فکر منتشر گردیده که برای سهولت در خواندن بر اساس رسمالخط امروزی حروف چینی شدهاست.
از آنجاییکه در سالهای ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵ در مدارس حروف چینی را بکار میبردند از خوشنویسی با حروف هانجا استفاده میشد. پس از آن با افزایش ناسیونالیسم ملی، بهکارگیری هانگول بیشتر شده و کارهای بیشتری با آن پدید آمد.
کانجی (به ژاپنی: 漢字) واژهنگار حروف چینی است که همراه با هیراگانا (ひらがな, 平仮名)، کاتاکانا (カタカナ, 片仮名)، اعداد هندی-عربی و حروف لاتین (یا روماجی) برای نگارش در سامانه نوین نوشتاری ژاپن مورد استفاده قرار میگیرد.
بنابراین کرهای درست مانند واژگان دیگر، دارای دو مجموعه از سامانههای اعداد است. با این حال، کرهای و چینی از نظر ژنتیکی به هم مرتبط نیستند و این دو مجموعه از واژگان کرهای کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند. همه تکواژهای چینی-کرهای مانند چینی تک هجایی هستند، در حالی که تکواژهای بومی کرهای میتوانند چند هجایی باشند. واژگان چینی-کرهای عمداً در کنار حروف چینی متناظر برای یک زبان نوشتاری وارد شدند.