معنی الجان چیست

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
جنن (۲۰۱ بار)
«جَنان» از مادّه «جَنَّ» به قلب که در درون سینه پوشانده شده، می گویند.
«مجنون» از مادّه «جُنُون» به کسی می گویند که عقلش پوشیده شده.
«جَنین» از مادّه «جنّ» به طفلی می گویند که در رحم مادر پوشانده شده.
(به کسر اوّل) این کلمه 22 بار در قران آمده است. جنّ در عرف قرآن موجودی است باشعور و اراده که به تقاضای طبیعتش از حوّاس بشر پوشیده می‏باشد و مانند انسان مکلّف و مبعوث در اخرت و مطیع و عاصی و مؤمن و مشرک و... است، و خلاصه دوش به دوش انسان است تنها فرقشان آنست که انسان محسوس و جنّ غیر محسوس است و شاید بعض غیر محسوس است و شاید فرقشان مختصر هم داشته باشند. جنة به کسر اوّل به معنی جنّ است «مِنَ الْجِنَّةِ وَالنّاس» در صحاح و قاموس طائفه من الجنّ نیز گفته است. نگارنده در کتاب سیری در اسلام بحث مفصّلی درباره جنّ نگاشته‏ام و مطلبی از روزنامه اطلاعات درباره جهان ضدّ مادّه نقل کرده‏ام اینک مقداری ار آن را در اینجا نقل می‏کنیم: 1- جنّو انس دو موجود پر ارزش «ثقلان» روی زمین اند تأمل در آیات سوره رحمن که بیشتر از سی بار به صورت «فَبِاَیِّ آلاءِ رَبَّکُما تُکَذَبان» جن و انس را مخاطب قرار داده این مطلب را روشنتر می‏کند و در آن سوره که بارها بعد از ذکر نعمت‏ها و عذابهای دنیا و آخرت آیه فوق تکرار شده مبیّن آنست که در دنیا و آخرت برای هر دو است در این باره به آن سوره در قرآن به نام سوره جنّ است و کاملا قابل دقّت است. 2- جنّ از آتش -نیرو و حرارت مخصوص) آفریده شده همچنانکه انس به تدریج از خاک. انسان را از گل خشک، از گل سیاه بد بو و کهنه آفریدیم و جنّرا پیشتر، از آتش نافذ آفریدیم. «سموم» به معنی نافذ است و جنّ پیشتر از انسان به وجود آمده در آیه دیگر هست جنّ را از مخلوطی از آتش آفرید «مرج» به معنی خلط است. گرچه حقیقت جنّ را نمی‏دانیم ولی از آیات می‏فهمیم که فی الجمله از نیرو و آتشی مجهول آفریده شده است. 3- جنّ مانند انسان مکلّف به اعمال است روز قیامت به جنّ و انس گفته می‏شود آیا پیامبران نیامدمد؟ آیا شما را از این روز بیم ندادند هر دو بر کفر خود گواهی دهند آیه صریح است در اینکه جنّ مکلف و در پیش خدا مسئول اند و همچون انسان کافر می‏شود و پیامبرانی از خود دارند «رُسُلٌ مِنْکُمْ» از مراجعه به سوره جنّ و آیات 29 - 32 احقاف و از آیات دیگر که حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله و سلم نیز برای آنها پیامبر است. 4- گناهکاران و کفّار جنّ همچون انسانها اهل جهنّم اند و در عذاب خواهند بود و نظیر آن است دوآیه ذیل. 5- جنّ همچون انسان میمیرند و از بین می‏ردو و گروهی جای گروهی را می‏گیرند کلمه «قَدْخَلَتْ» مبیّن آن است که امّتهای جنّ مانند گردوههای آدمی از بین رفته‏اند، نظیر این آیه است آیه همچنین است آیه 38از سوره اعراف. 6- جنّ مارا می‏بیند ولی ما آنها را نمی‏بینیم درباره بر حذر داشتن بنی آدم از شیطان و اتباع او آمده است او و هم جنسانش شما را از جائی کی بینند که شما آنها را نمی‏بینید و به حکم ابلیس از جنس است و جنس به خصوصی نیست. رجوع به «شیطان». 7- آنها مانند آدمیان کار می‏کنند و قدرت کار دارند حضرت سلیمان که آنها را به امر خدا مسخّر کرده بود برای اوکار می‏کردند کاخها،تمثالها، و کاسه‏های بزرگ می‏ساختند در سوره نمل آیه 17 تا 39 لشگرکشی حضرت سلیمان به مملکت سباء نقل شده و در آنجا هست که عدّه‏ای از جنّ جزء لشگریان او بودند و عفرینی از جن به وی گفت: من تخت ملکه را پیش از آنکه از جای خود حرکت کنی نزد تو می‏آورم در سوره انبیاء آیه نیز این مطلب آمده است. در اصول کافی ج 1 ص 394 طبع آخوندی بابی تحت عنوان «جنّ به محضر ائمه علیهم السلام میایند و مسائل دینی خود را می‏پرسند) منعقد است و در آن باره هفت حدیث نقل شده از جمله از سدیر صیرفی نقل می‏کند که امام باقر علیه السلام در مدینه بیرون رفتم، در میان راه روحا(محلی است چهل یا سی میلی مدینه) بودم که مردی با لباس خود به من اشاره کرد، به سوی او برگشتم و خیال کردم که تشنه است ظرف آب را به او دادم گفت: به آب نیاز نیست، نامه‏ای به من داد که مرکّب مهر آن خشک نشده بود، ملاحظه کردم مهر امام باقر علیه السلام بود گفتم: این نامه را کی به تو داده است؟ گفت: الان:. در نامه دستورهائی بود، چون متوجّه آن مرد شدم دیدن کسی در آنجا نیست، بعد از آن ابو جعفر علیه السلام (به مکّه) آمدند به حضرتش عرض کردم فدایت شوم مردی نامه شما راآورد که مهرش خشک نشده بود فرمود: ای سدیر ما خدمتکارانی از جنّ داریم چون خواهیم کاری به فوریت انجام پذیرد آنها را می‏فرستیم. 8- در چند آیه درباره وصف حوریان بهشتی هست حوریان بهشتی را قبل از شوهرانشان نه آدمی دست زده و نه جنّ، از این آیه می‏توان حدس زد که تکثیر جنّ به وسیله مقاربت نر و ماده بوده باشد. درباره شیطان هست آیه صریح است در اینکه ابلیس از جنّ است و همچنین ذریّه دارد و خدا در خلقت آسمانها و زمین آنها را حاضر نکرده است، آیا ذریّه او به واسطه توالد و تناسل است؟. 9- جنّ به رسول خداصلی اللّه علیه و آله و سلم ایمان آوردند و چون ما سخن می‏گویند و یکدیگر را به نیکوکاری دعوت کرده و از عذاب خدا می‏ترسانند به آیات زیر و ترجمه آنها توجّه فرمائید.. یعنی چون تنی چند از جنّ را سوی آوردیم که قرآن را بشوند و چون نزد پیغمبر حضور یافتند، به همدیگر گفتند: گوش فرا دهید، و چون قرآن خوانده شد سوی قومشان باز گشتند در حالیکه انذار کننده بودند،گفتند: ای قوم جنّ ماکتابی استماع کردیم که بعد از موسی نازل شده و مصدّق کتابهای پیش است، به حقّ و راه راست هدایت می‏کند، ای قوم: داعی خدا را اجابت کنید و به دو ایمان بیاورید تا گناهانتان را بیامرزد و از عذاب دردناک شما را برهاند. بگو به من وحی آمده که گروهی از جنّ استماع قرآن کردندو گفتند: ما قرآنی شگفت آور شنیدیم که به کمال دعوت می‏کند و بدان ایمان آوردیم و هرگز کسی را به خدای خود شریک قرار نمی‏دهیم... گروهی از ما شایستگانند و گردهی پست از آنها و ما فرقه‏های مختلفیم... و ما چون هدایت را شنیدیم بدان مؤمن شدیم هر که به پروردگارش آیمان آورد آنها قصد هدایت شدن داشته‏اند امّا ستمگران هیزم جهنم‏اند از این آیات به دست می‏آید که جنّ قرآن را شنیده و بدان ایمان آورده‏اند و آنها از حیث ایمان و کفر و غیره مثل ما اند و حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله وسلم بر آنها نیز پیغمبر است در گذشته از کلمه «رُسُلٌ مِنْکُمْ» استظهار کردیم که آنهااز جنس خود پیغمبر دارند، شاید هم از خود دارند و هم آن حضرت پیامبر آنهاست و در این باره روایات داریم ودر بند 7 اشاره کردیم که پیش امامان اعل بیت نیز میامدند و مسائل می‏پرسیدند، و اینکه میان خود گفتند: این کتاب بعد از موسی نیز اعتقاد داشته‏اند ولی چرا بعد از عیسی نگفته‏اند آیا آنها یهودی بوده‏اند؟ و یا آینکه انجیل تتمّه تورات است لذا از آن نام نبرده‏اند.احتمال ذوّم بهتر است. 10- در سوره رحمن که پیشتر اشاره شد سی و یک دفعه به جنّ و انس به لفظ «فَبِاَیِّ آلاءِ تَکَذِّبان» خطاب شده است و در خصوص هر دو آمده «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فان» و «سَنَفْرُغُ لَکُمْ اَیُّهَا الثَّقَلانِ» رفیق دانشمندم آقای محمد ایمن رضوی سلدوزی احتمال داده که مراد از تثینه آوردن «رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ» شاید شرق و غرب جنّ و انس بوده باشد همچنین بهشت‏ها و چشمه‏ها دو تا دو تا آمده است و آنها همه قابل دقّت می‏باشد. 11- درباره نر ومادّه بودن جنّ آیات زیر قابل دقّت است یعنی منزّه است آنکه همه جفت‏ها را بیافرید از آنچه زمین می‏رویاند و همچنین از آنسانها و از چیزهائیکه نمی‏دانند. آیه می‏گوید نبات و انسانها نر و ماده دارند و نیز چیزهائیکه ما آنها را نمی‏دانیم نر و ماده دارند جمله «وِ مِمّا لا یَعلَمون» جنّ را نیز شامل است ومی شود گفت نر و ماده دارندولی ما کبفبت آن را نمی‏دانیم این در صورتی است که مراد از «الازدواج» در آیه اصناف نباشد. رجوع شود به «زوج». روشنتر از این آیه، آیه است این آیه صریح است در اینکه نر و مادگی در تمام اشیاء عمومیّت دارد و جمله «کلّ شی‏ء» به طور حتم جنّیان را نیز شامل است. و سوره جنّ از قول آنها نقل شده که می‏گفتند یعنی مردانی از آدمیان به مردانی از جنّ پناه می‏برند «رِجالٌ مِنَ الْجِنَّ» مبیّن آنست که جنّیان مردانی دارند (واللّه العالم). 12 - درباره تجسّم و دیده شدن جنّ از قرآن چیزی بدست نیاوریدم ممکن است از قصّه سلیمان به دست آورد که مجسّم می‏شوند زیرا در آن هست و ظهور آن در تجسّم است و اینکه برای سلیمان کار و غواصی می‏کردند ظاهر آنست که مجسّم شده و آن کارها را می‏کرده‏اند. ولی تجسّم ملک و به صورت بشر در آمدنش در قرآن مجید صریح است مثل تجسّم ملک بر مریم که مریم پنداشت جوانی است و میخواهد به او دست اندازد و مثل آمدن ملک‏ها پیش ابراهیم و لوط در قضیّه بشارت به اسحق و عذاب قوم لوط. در «بلس» گذشت و در «شطن» خواهد آمد که جنّ هم مجسّم و مرئی می‏شود این از لحاظ قرآن ولی از لحاظ اخبار جنّ به طور حتم مجسّم و دیده می‏شود در کافی ج 1 ص 394 هست که سعد اسکاف آنها را به صورت مردانی زاهد دید د امام باقر علیه السلام فرمود: آنها جنّیان اند و نیز ابن جبل به صورت هندی‏ها و دیگران به صوری دیگر دیده‏اند و در این باره روایات و نقلها زیاد است. رانده شدن جنّ‏ رانده شدن جنّ از آسمان نیز یکی از مطالب قابل دقّت قرآن است. ما ابتدا آیات آن را نقل و سپس خلاصه آن را خواهیم گفت. باید دانست که هر دو یکی است چنانکه از آیات روشن خواهد شد این است که شیاطین متمردان جن اند و جنّ به طور اطلاق هر دو را شامل است اینک آیات:. این آیات صریح اند در اینکه جنّ قبلا محلهائی در آسمان برای استراق سمع داشته‏اند. سپس دیده‏اند که آسمان پر از نگهبان و شهاب است و شهاب در کمین آنها است که استراق سمع می‏کنند پیش خود گفتند: نمی‏دانیم آیا خداوند در اثر این تحوّل رشد و کمالی برای اهل زمین اراده کرده و یا بلائی به آنها خواهد رسید. در روایات اهل بیت علیهم السلام منقول اسن که این تحوّل بعد از ولادت رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلم اتفاق افتاد و از اهل سنت آن را در وقت بعثت آن حضرت گفته‏اند و آن را در مجمع ذیل آیه 18 سوره جنّ از بلخی نقل کرده است. در صافی در سوره جنّ از بلخی نقل کرده است. در صافی در سوره جنّ از احتجاج از حضرت صادق علیه السلام نقل شده: این ممنوعیت برای آن بود که در زمین چیزی مانند وحی از خبر آسمان نباشد و آنچه از جانب خدا آمده ملتبس نگردد... نا گفته نماند: این آیات دالّ بر آنند که در آسمان محلّی برای دانستن اسرار خلقت و کارهای آینده روی زمین وجود دارد که جنّ به آنجاها نزدیک می‏شده‏اند ایا مراد شنیدن کلمات ملائکه بود؟ آیا سخن گفتن ملائکه مثل ماها می‏باشد؟. 2- «حِفظاً» چنانکه در مجمع فرموده مفعول فعل مقدّر است یعنی «حَفِظْناها حِفْظاً» و معنی آیه چنین می‏شود: ما آسمان نزدیک را با زینتی که کواکب باشد رینت دایدم و از هر شیطان متمرد و بی فایده محفوظش نمودیم. علی هذا کواکب فقط رینت اند نه موجب حفظ. «یُقْذَفونَ مِنْ کُلِّ جانبٍ» روشن می‏کند که حفظ به وسیله قذف است که حقیقت و کیفیّت آن شناخته شده نیست. و ظهور آیه و «اِلّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ» می‏رساند که متخلّفین به وسیله تیرهای شهاب طرد می‏شوند آنها هم مصابیح اند و هم رجوم.. ظاهراً مراد از کواکب سیّارات منظومه شمسی و مراد از «السَّماءَالدُّنیا» در آن آیات نزدیکترین آسمانهای عالم به زمین است که آسمان منظومه شمسی باشد و مراد از آن در آیه 5 سوره ملک نزدیکترین آسمانهای هفتگانه زمین است یعنی اوّلین طبقه جوّ. چنانکه در «سماء» بند هفتم توضیح داده شده است و نیز در «رجم» به طور تفصیل آمده است. «لا یَسْمَعونَ اِلی الْمَلاءِ الْاَعلی» نشان می‏دهد که شیاطین نمی‏توانند بِمَلَاءِاعلی گوش بدهند و «اِلّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ...» مبیّن آن است که اگر کسی از آنها تخلّف کرده و به ملاء اعلی نزدیک شود فوراً شعله‏ای آشکار و نورانی او را تعقیب می‏کند. ولی با وجود این ممکن است جسته و گریخته چیزهایی بشنوند زیرا در آیات دیگر آمده در این آیات ابتدا فرموده قرآن را شیاطین نازل نکرده‏اند... که آنها از سماع (ظاهراً شنیدن گفتگوی ملاء اعلی) معزول اند... سپس فرموده: آنها بر هر دروغگوی مجرم نازل شده و مسموع خویش را القا می‏کنند و بیشترشان دروغگواند. این سخن می‏رساند: با وجود تعقیب تیرهای شهاب باز بعضی از آنها جان به در برده و چیزهائی می‏آورند. وبر دروغگویان القا می‏کنند. آیات گذشته روشن می‏کنند حوادث آینده روی زمین در آسمان و در اختیار ملائکه است و شاید اسرار خلقت نیز. و شیاطین قدرت ورود به آنجا ندارند «وَ حَفِظْناها مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ رَجیمٍ - وَ یُقْذَفونَ مِنْ کُلِّ جانب» ولی پیش از ولادت یا بعثت آن حضرت به جاهائی از آسمان می‏رفتند و از آنجاسرقت سمع می‏کردند نه اینکه به خود آن مجمع وارد شوند که گفته‏اند «وَ اِنّا کُنّا نَقْعُدُ مِنْها مَقاعِدَ لَلسَّمْعِ» با ولادت یا بعثت ان حضرت از آن هم محروم شدند. این است ظهور آیات گذشته و خدا به واقع داناتر است. بعضی لز بزرگان رانده شدن با شهاب و غیره را حمل بر تشبیه عالم واقع به محسوسات فرموده که کلامش در «شهب» نقل و بررسی شده است. در «سماء» زیر عنوان (موجودات زنده در آسمان) مشروحاً بیان شده که در آسمان موجودات زنده غیر از ملائکه وجود دارند و آیات آن بررسی شده است. عدّه‏ای از دانشمندان مسلّم گرفته‏اند که پیامدهای مرموزی به طور مرتّب و موجهای منظم از آسمان به زمین ارسال می‏گردد و آن را (بی سیم کیهانی) نام گذاشته‏اند کارل جانسکی به سال 1932 میلادی 8 ماه مراقب گرفتن این پیام‏ها با با بی سیم خود شد و دید هر شب چهار دقیقه از شب قبلی زودتر ارسال می‏گردند و آن به واسطه این بود که گردش زمین به دور خورشید موجب می‏شود غروب و طلوع ستارگان هر روز چهار دقیقه زودتر از روز قبل باشد. در پایان سال 1933 میلادی سمیناری از متخصصین این علم منعقد شد. جانسکی در این سمینار طیّ بیانیّه‏ای از مشاهدات خود پرده برداشت و متذکّر شد که ستارگان موجوداتی می‏باشند که قادر به تکلم هستند و این پیامهای آسمانی که با تلسکوبهای بی سیم قابل دریافت هستند انسان رادر شناخت هر چه بیشتر جهان کمک می‏کند... در فوریّه سال 1942 دلائلی بر صحّت نظر جانسکی اضافه شد. زیرا دیده شد که یک سلسله پیامهای فضائی کار جهت یابی را داری را که در انگلستان به کار گذاشته شده بود متوقف کرد دانشمندان پس از کوشش فراوان بالاخره دریافتند که این وقفه در اثر یک سری پیامهای تلگرافی است که از یک سوی ناشناخته‏از ماورای افق بوده است (نقل از کتاب قرآن بر فراز اعصار تألیف عبدالرزاق نوفل ترجمه بهرام پور و شکیب). فعلا این مطلب رادانشمندان تقریباً مسلّم گرفته‏اند ولی از نظر قرآن مجید چنانکه در سابق اشاره شد این مطلب مسلّم و حتمی است. نویسنده کتاب فوق عقیده دارد که جنّ برای شنیدن چنین اصواتی به آسمان نزدیک می‏شدند نه برای شنیدن وحی زیرا وحی را جز کسیکه به او وحی می‏شود کسی نمی‏شنود. و «مَلَاء اَعلی» همانهاست مه مجمع ملائکه. ولی آیات گذشته مخصوصاً «اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزولونَ» با ملاحظه ما قبل و ما بعد آن، خلاف این مطلب را می‏رساند. و خلاصه آیات گذشته روشن می‏کند که جنّیان می‏کوشیدند تا آسمان را رصد کنند و اسرار آن را به دست آوردند تا از اسرار خلقت و حوادث آینده مطلع شوند.

الجان

دانشنامه اسلامی

معنی کلمه نضفه

معنی کلمه سیف اباد اغ داغ

معنی کلمه هلال فزاینده

معنی کلمه دومیرکلا

معنی کلمه شانکر

معنی کلمه شیوه دعوت الیاس

معنی کلمه معترف

معنی کلمه فیلم‌نامه

معنی کلمه همهمه

معنی کلمه داشاق

معنی کلمه فمبوی

معنی کلمه حلما