چشم شوی. [چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) ظرفی مخصوص شست و شوی دادن چشم. ظرف کوچکی که دهانه آن به اندازه حلقه چشم است و داروی مایع چشم درون آن ریخته چشم را بدان شویند. در اصطلاح عوام، چشم شور و چشم شوری. رجوع به چشم شور وچشم شوری و چشم شویی شود. || داروی چشم شوینده. داروی مایع مخصوص شست و شوی دادن چشم. || ( نف مرکب ) آن کس که چشم خود را شست و شو دهد.
فرهنگ فارسی
( صفت اسم ) ۱ - آن کس که چشم خود را شست و شو دهد. ۲ - دارویی که بدان چشم را شست و شو دهند. ۳ - ظرفی مخصوص شست و شوی چشم.
جمله سازی با چشم شوی
در دیدن روی یار اگر چشم شوی باید که زپای تا به سر چشم شوی
از پی نظارهٔ آن شوخ چشم شوی جدا گشته ز زن زن ز شوی
همانا که خواری تو بر چشم شوی که بر دوش گیری ازین سان سبوی