حبیب‌الله به معنای دوست خدا است. این ترکیب از دو واژه حبیب به معنای دوست یا محبوب و الله به معنای خدا تشکیل شده است. در متون اسلامی، این عنوان معمولاً به افرادی اطلاق می‌شود که نزد خداوند مقام بالایی دارند و به عنوان بندگان خاص و محبوب خدا شناخته می‌شوند. این نام ممکن است به شخصیت‌های مذهبی، پیامبران یا اولیاء الهی نسبت داده شود.
- چه شاید کرد اگر از چشم بوجهل مقامات حبیب الله نهان است
- به از خاتم انبیا مصطفی حبیب الله آن گنج صدق و صفا
- به سیف الدین و سید نور محمد به شمس الدین حبیب الله ارشد
- حق حبیب الله از عزت تو را خواندست و تو از تواضع نام خود «عبدا شکورا» ساخته
