دوست داشتن

عبارت دوست داشتن به معنای احساس عاطفی مثبت و محبت‌آمیز نسبت به یک فرد، شیء، یا مفهوم است. این احساس می‌تواند شامل عشق، محبت، احترام و علاقه باشد و به طور کلی به ارتباطات انسانی و عاطفی اشاره دارد.

معانی و مفاهیم:

احساس عاطفی: دوست داشتن به معنای داشتن احساسات مثبت و گرمی نسبت به دیگران است. این احساس می‌تواند شامل محبت، عشق و وابستگی عاطفی باشد.

علاقه و تمایل: این واژه همچنین می‌تواند به علاقه و تمایل به انجام کاری یا داشتن چیزی اشاره داشته باشد. به عنوان مثال، من دوست دارم کتاب بخوانم به معنای علاقه به خواندن کتاب است.

انواع دوست داشتن:

دوستان: احساس محبت و احترام به دوستان و افرادی که در زندگی ما نقش دارند.

خانواده: وابستگی عاطفی و محبت به اعضای خانواده.

شریک زندگی: احساس عمیق عشق و علاقه به شریک عاطفی یا همسر.

فعالیت‌ها: علاقه به انجام فعالیت‌ها یا سرگرمی‌های خاص، مانند ورزش، هنر یا موسیقی.

کاربردها:

روابط انسانی: دوست داشتن یکی از پایه‌های اصلی روابط انسانی است و به ایجاد و تقویت ارتباطات مثبت کمک می‌کند.

سلامت روان: این احساس عشق ورزیدن و محبت می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی بر روی سلامت روان و عاطفی افراد داشته باشد.

معادلات و مترادف‌ها:

مترادف‌ها: عشق ورزیدن، محبت کردن، علاقه داشتن.

معادل‌ها در زبان‌های دیگر: در انگلیسی: to love یا to like.

تصویر معنی دوست داشتن

لغت نامه دهخدا

دوست داشتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) مهر و محبت داشتن به کسی یا چیزی. مهر ورزیدن. وداد. ود. مودة. علاقه و دلبستگی داشتن. ( یادداشت مؤلف ). مایل بودن. ( ناظم الاطباء ). استحباب. ( دهار ) ( ترجمان القرآن ) ( تاج المصادر بیهقی ). احباب. تحبیب. ( لغت نامه مقامات حریری ). علق. علوق. علاقه. ( منتهی الارب ). احباب. محبت. حب. ( از منتهی الارب ) ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ). اعتلاق. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ). خواهان بودن. خواستار بودن. جاه و مال خواهی. خواهانی کردن کسی را یا چیزی را

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - علاقه داشتن محبت داشتن ۲ - عاشق بودن.

ویکی واژه

دوست‌دار بودن، علاقمند بودن به کسی یا چیزی.

جملاتی از کلمه دوست داشتن

هفتم آنکه بر همه بندگان خدا مشفق و مهربان باشد، زیرا مقتضای محبت، دوست داشتن دوستان و منسوبان محبوب است.

بدان که مستحق دوستی به حقیقت جز خدا تعالی نیست و هرکه دیگری را دوست دارد از جهل بود، مگر بدان وجه که تعلق به وی دارد، چنان که رسول (ص) را دوست داشتن هم چون دوستی وی بود. که هرکسی را دوست دارد، رسول وی را و محبوب وی را دوست دارد، پس دوستی علما و متقیان همان دوستی خدای تعالی بود و این بدان بدانی که به اسباب دوستی نگاه کنی.

وی در کتاب معرفیِ خود در زندگی روزمره (۱۹۹۰)، معرفیِ خود را شیوه‌هایی می‌داند که افراد و گروه‌ها برای عمل کردن و بیان و معرفی خودشان به دیگران به کار می‌گیرند. انسان‌ها ذاتاً خواهان دوست داشتن و دوست داشته شدن هستند. به علاوه، وقتی یک فرد یا بازیگر، نقشی را برای مخاطب در مواقع متفاوت بازی می‌کند، احتمالاً نوعی روابط اجتماعی را شکل می‌دهد.