بیت در زبان عربی به معنی خانه و در اصطلاح، کوتاهترین شعر در بحرهایِ عروضی، آن است که از دو مصراع تشکیل شده باشد.
بیت احزا نیست هر مصراع شعر من ازآنک هجر یوسف سوخت چون یعقوب کنعانی مرا
سعدی شیرازی در کلیات سعدی ۲۶ شعر بلند با شماری از واژگان عربی سرودهاست. حافظ شیرازی نیز در دیوان خود جدا از واژگان عربی در نزدیکی ۸۷ مصراع عربی سرودهاست. باور بر این است که هیچ واژه عربی در شاهنامهٔ فردوسی به کار برده نشدهاست ولی گویا در نزدیکی چهار درصد یعنی ۷۲۶ واژه شاهنامه فردوسی از واژگان عربی بکار گرفته شده است.
در شعرهای دارای وزن عروضی، ترتیب هجاها در بیت ها و البته مصراع ها شبیه به هم هستند یعنی شعر عروضی از تکرار ترتیب های پیشفرض حاصل میشود. یعنی شاعر کلمات را به نحوی کنار هم چیده است که نظم معینی در تکرار هجاها وجود داشته باشد.
این شعر در وزن هزج یا مفاعیلن سروده شدهاست. طولانیترین مصراعها از شش مفاعیلن و کوتاهترین مصراع که همان مصراع آخر است، از یک مفاعیلن تشکیل شدهاست.