مدبر به معنای شخصی است که در کارها و امور خود تدبیر و برنامه‌ریزی می‌کند. این واژه در فرهنگ و ادبیات فارسی به کار می‌رود و به ویژگی‌هایی چون خردمندی، هوش و توانایی در مدیریت امور اشاره دارد. به طور خاص، واژه مدبر در متون دینی به عنوان یکی از صفات خداوند نیز شناخته می‌شود.
مفهوم عمومی
شخصی که دارای صلاحیت و توانایی در مدیریت و رهبری است. این شخص به خوبی می‌تواند امور را سازماندهی کرده و به بهترین نحو ممکن به انجام برساند.
ویژگی‌ها
خردمندی: مدبر باید از عقل و خرد خود برای تصمیم‌گیری‌های صحیح استفاده کند.
برنامه‌ریزی: توانایی ایجاد و اجرای برنامه‌ها و استراتژی‌ها.
تحلیل و ارزیابی: قدرت تحلیل شرایط و ارزیابی نتایج تصمیمات.
توانایی رهبری: قابلیت هدایت و انگیزش دیگران به سمت اهداف مشترک.
کاربرد در متون دینی
در متون اسلامی، مدبر به عنوان یکی از نام‌های خداوند آمده است. این صفت به خداوند اشاره دارد که تمامی امور عالم را با حکمت و تدبیر خود هدایت می‌کند. اوست که جهان را بر اساس قوانین خاصی اداره کرده و به همه موجودات نظم می‌دهد. در قرآن کریم، به تدبیر الهی در خلقت و مدیریت جهان اشاره شده است و این موضوع نشان‌دهنده قدرت و حکمت بی‌نظیر خداوند است.