لیلا

لیلا، شخصیتی است که در داستان به عنوان نماد عشق و آرزوها معرفی می‌شود. او به عنوان یک زن جوان و زیبا، در جستجوی هویت و معنای واقعی زندگی است. در طول روایت، لیلا با چالش‌های بسیاری روبه‌رو می‌شود که هر یک از آن‌ها او را به سمت درک عمیق‌تری از خود و دنیای اطرافش هدایت می‌کند. عشق او به مجنون، که خود نیز در جستجوی حقیقت و معناست، بیانگر یک پیوند عاطفی عمیق و پیچیده است. این عشق نه تنها به عنوان یک احساس، بلکه به عنوان یک سفر درونی به سوی شناخت خود و دیگران تلقی می‌شود. لیلا در این مسیر با موانع اجتماعی و فرهنگی مواجه می‌شود که او را به تفکر درباره ارزش‌ها و اصول زندگی وادار می‌کند. در نهایت، داستان لیلا نشان‌دهنده این است که عشق و جستجوی هویت می‌تواند به عنوان دو عنصر کلیدی در ساختار زندگی انسان‌ها عمل کند. این روایت، پیام عمیق‌تری از تلاش برای درک خود و دیگران را منتقل می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه عشق می‌تواند به عنوان یک نیروی محرکه در تغییر و تحول فردی و اجتماعی عمل کند.

لغت نامه دهخدا

لیلا. [ ل َ ] ( اِخ ) بنت مسروق و همسر امیرالمؤمنین علی علیه السلام که ابوبکر و عبداﷲ از بطن ویند. ( مجمل التواریخ و القصص ص 455 ). رجوع به لیلی بنت مسعود شود.
( لیلاً ) لیلاً. [ ل َ لَن ْ ] ( ع ق ) شب هنگام.

فرهنگ فارسی

همسر امیرالمومنین علی ( ع ) و مادر ابوبکر و عبیدالله.
بشب شبانه.
شب هنگام.

فرهنگ اسم ها

اسم: لیلا (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: leylā) (فارسی: لِيلا) (انگلیسی: leyla)
معنی: شب طولانی و بسیار تاریک، ( مؤنث الیل )، درازترین و تارترین شب [صفتی برای زنان به لحاظ گیسوان آن ها]، سرخوشی از می، ( اَعلام ) دختر حطیم از زنان پیامبر اسلام، ( در اعلام ) دختر مسروق، همسر امیرالمؤمنین علی ( ع )، لیلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
لیل (۹۲ بار)

جملاتی از کلمه لیلا

آواره به کوه و دشت و صحرا شده‌ام مجنونم و، دیوانهٔ لیلا شده‌ام
نام خود کرد عاشق و معشوق گاه مجنون و گاه لیلا شد
نیست اندر حرم عشق بجز عشق کسی نفس لیلی است که او وصف کند لیلا را
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم