قبل

قبل یک واژه در زبان فارسی است که به معنای پیش از یا قبل از استفاده می‌شود. این واژه برای اشاره به زمانی به کار می‌رود که یک رویداد یا عمل، پیش از یک زمان یا رویداد دیگر اتفاق می‌افتد.

کاربردها

زمانی: در استفاده‌های زمانی، قبل به معنای وقوع یک عمل یا رویداد پیش از زمان مشخصی است.

مقایسه: این واژه می‌تواند برای مقایسه دو یا چند وضعیت یا رویداد استفاده شود.

در ادبیات: این واژه در شعر و نثر نیز به کار می‌رود و می‌تواند به توصیف احساسات و حالات پیشین اشاره کند.

تصویر معنی قبل

لغت نامه دهخدا

قبل. [ ق َ ] ( ع ق ) پیش.نقیض بعد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). از ظروف مبهمه است. ( ناظم الاطباء ). گویند: اتیتک من قَبل ُ و اتیتک قَبل ُ و هر دو مبنی هستند بر ضم. و قبلاً و قبل با تنوین و قَبل َ مبنی بر فتح. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
قبل. [ ق ِ ب َ ] ( ع ق ) نزد. گویند: لی قبل فلان حق؛ ای عنده. || ( اِ ) طاقت. گویند: ما لی به قبل؛ ای طاقة. || سرِ نو. استیناف. ( منتهی الارب ). گویند: لااکلمک الی عشر من ذی قِبَل؛ یعنی نگویم با تو سخنی در آنچه از سر نو آغاز کنم کلام را یا نگویم با تو سخنی تا ده روز از روزهای آینده. || ( ق ) آشکارا. گویند: رأیته قبلاً؛ ای آشکارا دیدم او را. و از همین معنی است قول خدای تعالی: او یأتیهم العذاب قبلاً؛ ای عیاناً. و این به دو قرائت خوانده شده است. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) سبب. جهت:
تو زین قبل اگر روی ای جان ِ مرد
ور انده تو زین است انده مدار.فرخی.
قبل. [ ق ُ ب َ ] ( ع ق ) عیان و آشکار. مقابله. گویند: رأیته قبلاً؛ ای عیاناً ومقابلة. ( منتهی الارب ). ج ِ قُبلَة. ( ناظم الاطباء ).
قبل. [ ق ُ ب َ ] ( اِخ ) جائی است. ( منتهی الارب ).
قبل. [ ق َ ب َ ] ( ع مص ) کج شدن چشم و بر بینی آمدن سیاهه چشم. ( منتهی الارب )( آنندراج ). پیش آمدگی سیاهه چشم بر بینی. ( منتهی الارب ). یا قبل مانند حول است که کجی چشم باشد یا آن بهتر از حول است یا برآمدگی سیاهه چشم یکی بر دیگری وبودن سیاهه چشم بر بن بینی یا بر گوشه چشم یا بر ابرو یا برآمدن نگاه چشمی بر نگاه چشمی دیگر. || ( اِمص ) خوبی و سبکی دست مام ناف در برآوردن بچه. || درآمدگی پیش هر دو پای. || برآمدگی پاشنه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( مص ) بر سر شتر ریخته شدن آب وقت آب خوردن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || بر روی خمیدن شاخ گوسپند. ( منتهی الارب ). || بی اندیشه و استحضار سخن گفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). گویند،تکلم فلان قبلاً فاجاد. ( منتهی الارب ). رجزته قبلاً اذاانشدته رجزا لم تک اعددته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || پیشتر از مردمان ماه نو را دیدن. گویند: رأینا الهلال قبلاً؛ اذا لم یکن رأی قبل ذلک. || یا نخستین دیدن هر چیزی را. ( منتهی الارب ).
قبل. [ ق َ ب َ ] ( ع اِ ) بلندی زمین که پیش نماید. گویند: رأیت بذلک القبل شخصاً. || فراهم آمدن گاه ریگ توده ها. || میانه راه روشن. || نوعی از مهره که زنان بدان مردان را بند نمایند و بر گردن اسب بندند بجهت چشم زخم و افسون. || مهره ای است از دندان پیل، درخشان که بر گردن زنان و اسبان آویزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ( ق ) آشکارا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). گویند: رأیته قبلاً؛ ای عیاناً و مقابلةً. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(قِ بَ ) [ ع. ] (حراض. ) نزد، پیش.
(قَ ) [ ع. ] (ق. ) پیش، مق بعد.
(قُ بُ ) [ ع. ] (اِ. ) ۱ - روبرو، پیش. ۲ - جلو چیزی.

فرهنگ عمید

۱. روبه رو، پیش، جلو.
۲. اندام پیش، آلت تناسلی.
پیش.
۱. جانب، طرف.
۲. نزد.
۳. طاقت و قدرت.
۴. جهت، سبب.

فرهنگ فارسی

پیش، نقیض بعد، جانب، طرف، نزد، ونیزبه معنی طاقت وقدرت، روبرو، پیش، جلو، اندام پیش، نقیض دبر
روبرو روباروی جلو مقابل دبر.
اندام پیش خلاف دبر یا مقدم و پیشگاه نشانه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی قَبْلِ: پیش - قبل
معنی قِبَلَ: به سوی - طاقت (درعبارت"فَلَنَأْتِیَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا "لشکریانی که تاب رویارویی با آنان را ندارید)
معنی قُبُلٍ: جلو - روبرو- از پیش رو
معنی أَثَاماً: سزا-مجازات - کیفر سخت
معنی أَثْخَنتُمُوهُمْ: بسیار آنها را کشتید- برآنها غلبه کردید - آنان را از قدرت و توان انداختید (کلمه اثخان به معنای بسیار کشتن، و غلبه و قهر بر دشمن است. کلمه ثِخَن به معنی غلظت و بی رحمی است و اثخان کسی به معنی بازداشتن و مانع حرکت وجنبش او شدن است مثلاً با کشتن او. د...
معنی أَثَرِ: اثر-جای پا
معنی أَثَرْنَ: زیر ورو کردند-برپا نمودند
معنی أَثَرِی: در پی من
معنی أَثْقَالاًَ: بارهای سنگین
معنی أَثْقَالَکُمْ: بارهای سنگینتان
ریشه کلمه:
قبل (۲۹۴ بار)