ترساندن

ترساندن به معنای ایجاد ترس یا نگرانی در دیگران است. این عمل می‌تواند به شکل تهدید یا ارهاب باشد و هدف آن، ایجاد احساس ناامنی یا هراس در فرد یا گروهی خاص است. ترساندن می‌تواند به دلایل مختلفی انجام شود، از جمله کنترل و تسلط بر دیگران یا به عنوان یک روش برای پیشگیری از رفتارهای خاص. این نوع رفتار معمولاً در روابط انسانی و اجتماعی وجود دارد و می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روان افراد بگذارد. ترساندن نه تنها می‌تواند آسیب‌های روانی به همراه داشته باشد، بلکه ممکن است به تضعیف اعتماد به نفس و سلامت روحی افراد نیز منجر شود. در نتیجه، شناخت و درک این پدیده اهمیت زیادی دارد تا بتوانیم در برابر آن ایستادگی کنیم و از آن جلوگیری نماییم.

لغت نامه دهخدا

ترساندن. [ ت َ دَ ] ( مص ) ترسانیدن. تهدید. ارهاب. بیم دادن:
به لشکر بترسان بداندیش را
به ژرفی نگه کن پس و پیش را.فردوسی.همی کودکی بی خرد داندم
بگرز و بشمشیر ترساندم.فردوسی.کردند وعده دیگری زین به نیامد باورش
از غدر ترساند همی پرغدر دهر کافرش.ناصرخسرو.از کرم دان آنکه میترساندت
تا بملک ایمنی بنشاندت.مولوی.نصیحتگوی را از من بگو ای خواجه دم درکش
که سیل از سر گذشت آن را که می ترسانی از باران.سعدی.از ملامت چه غم خورد سعدی
مرده از نیشتر مترسانش.سعدی.

فرهنگ معین

(تَ دَ ) (مص م. ) بیم دادن.

فرهنگ عمید

بیم دادن، کسی را دچار ترس و بیم کردن.

فرهنگ فارسی

بیم دادن، ترسانیدن، کسی که دچارترس وبیم کردن
( مصدر ) بیم دادن ایجاد خوف کردن دچار ترس کردن ( کسی را ).

ویکی واژه

spaventare
بیم دادن.
گوش دادن

جمله سازی با ترساندن

پیش روی بار از ناسوختن نرسد کمال زاهدا تا کی ز آتش دم به دم ترساندنش
گر قصد تو کرد زال گردون، مهراس ترساندن اطفال، ز مهرست نه کین