استراب نام ناحیه‌ای تاریخی است که در منابع جغرافیایی کهن از آن یاد شده است. این منطقه در آن سوی رودیان، در سرزمین گیلان واقع بوده و موقعیت مکانی آن در نواحی غربی یا شمال غربی این استان تاریخی توصیف شده است. اشاره به این ناحیه در کتاب ارزشمند «حدودالعالم من المشرق الی المغرب»، که از قدیمی‌ترین آثار جغرافیایی به زبان فارسی است، نشان‌دهنده اهمیت و سابقه تاریخی آن در ساختار سرزمینی ایران دوران اسلامی می‌باشد.
بر اساس اطلاعات موجود، به نظر می‌رسد استراب بخشی از قلمرو وسیع و پوشیده از جنگل گیلان بوده که بین کوه‌های البرز و کرانه‌های دریای خزر گسترده شده است. ذکر این ناحیه در «حدودالعالم» که در سده چهارم هجری قمری تألیف شده، کمک شایانی به درک ما از تقسیمات اداری و جغرافیایی ایران در آن دوران می‌کند. این اثر، استراب را به‌عنوان یکی از نواحی تشکیل‌دهنده گیلان معرفی می‌نماید که خود گواهی بر رونق و آبادانی این خطه در گذشته است.
با مطالعه متون تاریخی چنین استنباط می‌شود که نام استراب ممکن است با گذشت زمان و در اثر تحولات سیاسی و اداری، تغییر یافته یا به کلی از استفاده عمومی خارج شده باشد. با این حال، ثبت این نام در یکی از معتبرترین منابع جغرافیای تاریخی ایران، جایگاه آن را در مطالعات مربوط به تاریخ محلی و منطقه‌ای گیلان تثبیت می‌نماید. شناسایی دقیق موقعیت کنونی این ناحیه نیازمند پژوهش‌های عمیق‌تر تاریخی و تطبیق آن با اسناد و مدارک دیگر است.