اسما به عنوان یک مفهوم مهم در فرهنگ‌ها و مذاهب مختلف، به نام‌ها و ویژگی‌هایی اشاره دارد که به موجودات و پدیده‌ها تعلق دارند. این نام‌ها نه تنها برای شناسایی و تمایز اشیاء و افراد به کار می‌روند، بلکه بار معنایی و هویتی خاصی را نیز به همراه دارند. در بسیاری از متون دینی و فلسفی، اسما به عنوان ابزاری برای ارتباط با خداوند و فهم عمیق‌تر از حقیقت وجود مطرح می‌شوند. به همین ترتیب، در ادبیات و هنر نیز، نام‌ها و اسامی به عنوان عاملی برای بیان احساسات و افکار عمیق‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند. استفاده از نام‌ها در داستان‌ها و اشعار، می‌تواند به غنای متن افزوده و ارتباط بیشتری با مخاطب برقرار کند. در نهایت، بررسی اسما نیازمند توجه به ابعاد فرهنگی، اجتماعی و روانشناختی آن‌هاست، چرا که این ابعاد به درک بهتر از نقش نام‌ها در زندگی انسان‌ها کمک می‌کند.
اسما
فرهنگ اسم ها
معنی: جمع اسم، نام ها، اسامی، معارف، حقایق، ( در تفسیر قرآن ) و ( در تصوف ) به معنای معارف، حقایق و علوم آمده است، ( اَعلام ) ) نام همسر پیامبر اسلام ( ص )، ) نام دختر امام موسی کاظم ( ع )، ) نام همسر حضرت علی ( ع )، ( در اعلام ) نام همسر رسول اکرم ( ص ) نام دختر امام موسی کاظم ( ع )، نام نهادن، نامگذاری کردن، همچنین به عنوان جمع اسم هم به کار می رود، نام دختر ابومسلم خراسانی
دانشنامه اسلامی
اسما، جمع اسم و از اقسام لفظ مفرد است، و آن، لفظی است که دارای معنای مستقل می باشد و به حسب وضع بر زمان دلالت نمی کند، مانند: لفظ «زید».
علامت اسم
علامت اسم آن است که مسند و مسندٌالیه قرار گیرد، لام تعریف بر آن داخل شود و مصغّر و منادی واقع شود.
جملاتی از کلمه اسما
علم اسما اعتبار آدم است حکمت اشیا حصار آدم است
بدینسان تا مقام جمع اسما که هر کونی بود از دیگر اصفا
بریز ای ساقی ای جامت سر جم بساغر از خم اسمای اعظم
