ابهت در زبان فارسی به معنای عظمت، شکوه، و قدرتی است که به یک شخص، مکان، یا چیز خاصی نسبت داده می‌شود. این واژه به طور کلی به حالتی اشاره دارد که باعث می‌شود فرد یا شیء مورد نظر در نظر دیگران به عنوان یک موجود با نفوذ و قابل احترام دیده شود.
واژه ابهت برای توصیف شخصیت‌های قوی، رهبران، یا افراد با نفوذ به کار می‌رود. همچنین می‌توان از این واژه برای توصیف مکان‌های تاریخی یا طبیعی که دارای زیبایی و عظمت خاصی هستند، استفاده کرد.
مثال‌ها:
شخصیت او به قدری ابهت داشت که همه به او احترام می‌گذاشتند.
این بنای تاریخی با ابهت و زیبایی خود، هر بازدیدکننده‌ای را مجذوب می‌کند.
