بدذات به معنای افرادی است که از نظر اصل و نژاد در موقعیت خوبی قرار ندارند و طینت نیکویی ندارند. این افراد معمولاً به عنوان خبیث شناخته می‌شوند و در رفتار و کردار خود، نشانه‌های فساد و بدی را بروز می‌دهند. به عبارت دیگر، بدذات به کسانی اطلاق می‌شود که به لحاظ فطرت و جبلت، ویژگی‌های منفی دارند و در تضاد با افرادی هستند که ذات خوشی دارند. این واژه به نوعی به توصیف افرادی می‌پردازد که به لحاظ اخلاقی و انسانی در سطح پایینی قرار دارند و معمولاً در جامعه به عنوان ناقلا و مفسد شناخته می‌شوند. در واقع، بدذات‌ها نه تنها از نظر فردی، بلکه در جمع نیز تأثیرات منفی بر روی دیگران دارند و باعث ایجاد مشکلات و ناهنجاری‌ها در محیط خود می‌شوند.
بدذات
لغت نامه دهخدا
بدذات. [ ب َ] ( ص مرکب ) بداصل و بدنژاد و کسی که نیک طینت نباشد.خبیث. ( از آنندراج ). بداصل و بدگوهر و مفسد. ( ناظم الاطباء ). بدفطرت. بدجبلت. بدگهر. مقابل خوش ذات. ( یادداشت مؤلف ). || ناقلا. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
این فیلم برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن توسط ایلین هکارت در سال ۱۹۵۶ شده است.
• نانسی کلی
• پتی مک کورمک
• هاردینگ جونز
• ایلین هکارت
• جسی وایت
• فرانک کدی
ویکی واژه
جمله سازی با بدذات
از فیلم‌های او می‌توان به تاکسی شب، حیف که او بدذات است، نیروی سرنوشت، مجنون!، زنی تنها و مغول‌ها اشاره کرد.