لغت نامه دهخدا شکوخنده. [ ش ِ / ش ُ خ َ دَ / دِ ]( نف ) لغزنده. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ) ( برهان ). || تیزرو. سبکپا. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || اسب سکندری خورده و بسر درآینده. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). شئیت ؛ اسب شکوخنده.( یادداشت مؤلف ) ( منتهی الارب ). || هراسیده. ( ناظم الاطباء ). هیبت دارنده. ( برهان ) ( آنندراج ).
