کراتن

لغت نامه دهخدا

کراتن. [ ک َ ت َ / ک َرْ را ت َ] ( اِ ) عنکبوت. کارتن. کارتنه. دیوپا. کارتنگ. کره تن. کروتنه. کراتین. ( فرهنگ فارسی معین ) :
مگس را پرده کی برگیرد آنگه
که اندر پرده کراتن افتاد.قوامی رازی ( از فرهنگ فارسی معین ).رجوع به کراتین ، عنکبوت و کارتنه شود.