مستغفری. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( حامص ) طلب مغفرت. آمرزش خواهی. مستغفری. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( اِخ ) جعفربن ابی علی محمد نسفی سمرقندی مکنی به ابوالعباس ، محدث و فقیه قرن پنجم هَ. ق. رجوع به ابوالعباس مستغفری در همین لغت نامه و ریحانة الادب ج 5 ص 303 و الاعلام زرکلی ج 2 ص 123 شود.