سنتورزن

لغت نامه دهخدا

سنتورزن. [ س َ زَ ] ( نف مرکب )آنکه سنتور نوازد. ( فرهنگ فارسی معین ) :
کبک ناقوس زن و شارک سنتورزنست
فاخته نای زن و بط شده طنبورزنا.منوچهری.

فرهنگ عمید

کسی که سنتور می نوازد، نوازندۀ سنتور.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه سنتور نوازد .
آنکه سنتور نوازد