لغت نامه دهخدا سفجه. [ س َ ج َ / ج ِ ] ( اِ ) خربزه خام بود وبعضی سبز و کاله خوانند. ( صحاح الفرس ) : چون سیم سفجه شاخ درختان جویبارچون زر خفجه برگ درختان بوستان.معزی.در پالیز تفحص کردم سفجه مژنگی یافتم زود بحضرت ایشان بمسکنت و نیاز بردم. ( از انیس الطالبین ص 48 ).