تتارچه

لغت نامه دهخدا

تتارچه. [ ت َ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) نوعی از تیر باشد و پیکان خاصی هم دارد. ( برهان ). نوعی از تیر. ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). نوعی از اسامی تیرها به اعتبار پیکان. ( شرفنامه منیری ).

فرهنگ معین

(تُ چَ ) (اِ. ) نوعی تیر که پیکان ویژه ای دارد.

فرهنگ عمید

نوعی تیر که پیکان مخصوصی داشته.

ویکی واژه

نوعی تیر که پیکان ویژه‌ای دارد.