[ویکی فقه] استعانت یعقوب (قرآن). وقتی خبر کشته شدن یوسف را به حضرت یعقوب (علیه السلام) دادند، هرگز سخنی که نشانه ناشکری و یاس و جزع و فزع باشد بر زبان جاری نکرد؛ بلکه گفت: من صبر خواهم کرد، صبری جمیل و زیبا؛ سپس گفت: من از خدا در برابر آنچه شما می گویید یاری می طلبم. از او می خواهم تلخی جام صبر را در کام من شیرین کند و به من تاب و توان بیشتر دهد تا در برابر این طوفان عظیم، خویشتن داری را از دست ندهم و زبانم به سخن نادرستی آلوده نشود. او نگفت از خدا می خواهم در برابر بر مصیبت مرگ یوسف به من شکیبایی دهد؛ چراکه می دانست یوسف کشته نشده؛ بلکه گفت در مقابل آنچه شما توصیف می کنید که نتیجه اش به هر حال جدایی من از فرزندم است، صبر می طلبم. حضرت یعقوب (علیه السلام) درباره گم شدن فرزندش یوسف (علیه السلام)، از خداوند متعال استعانت جست: • «وَجَآؤُوا عَلَی قَمِیصِهِ بِدَمٍ کَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنفُسُکُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِیلٌ وَاللّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَی مَا تَصِفُونَ؛ (وقتی گرفتار بلا می شدند می)گفتند: «ای ساحر! پروردگارت را به عهدی که با تو کرده بخوان (تا ما را از این بلا برهاند) که ما هدایت خواهیم یافت (و ایمان می آوریم)!». ← تفسیر آیه ۱. ↑ زخرف/سوره۴۳، آیه۴۹. مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۵۴، برگرفته از مقاله «استعانت یعقوب (علیه السلام)». ...