ابوالوری

لغت نامه دهخدا

ابوالوری. [ اَ بُل ْ وَ را ] ( اِخ ) کنیت آدم ابوالبشر صفی است.
ابوالوری. [ اَ بُل ْ وَ را ] ( اِخ ) ابوالقاسم. رجوع به ابوالقاسم ابوالوری شود.

کنیۀ روزگار.