لغت نامه دهخدا نامرادی بردن. [ م ُ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) ناکامی کشیدن. حسرت کشیدن. تحمل رنج و نومیدی کردن : اگر هرچه باشد مرادت خوری ز دوری بسی نامرادی بری.سعدی.
فرهنگ فارسی ( مصدر ) محروم ماندن ناکام بودن : اگر هرچه باشد مرادت خوری زدوری بسی نامرادی بری . ( سعدی )
