لغت نامه دهخدا ترش کنس. [ ت ُ ک ُ ن ُ ] ( اِ مرکب ) ازگیل وحشی ( در رامسر و تنکابن و بعضی از نقاط گیلان ). رجوع به ازگیل ، و جنگل شناسی ساعی ص 234 شود.
