[ویکی نور] جمیل بن مصطفی بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعیل العظم، ملقب به «ابن عظم»، از ادیبان دمشق و از اعضای «المجمع العلمی العربی» بود. وی به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج سالگی پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسی و ترکی را آموخت. او خطی زیبا داشت و نوشته های نظم و نثر او نیکو بود و مدتی روزنامه نگاری می کرد و در شعر و ادب و خوشنویسی، به مقام ارجمندی رسید. وی به سال 1352ق در دمشق درگذشت. از جمله آثار او می توان به تألیفات زیر اشاره نمود: چترایی عزیزآبادی، مهرداد، «نقد و بررسی: انتشار ذیلی تازه بر کشف الظنون»، برگرفته از پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: آینه میراث، شماره 42، پاییز 1387، (11 صفحه، از 305 تا 315).