دانشنامه اسلامی
آنچه از منابعی که درباره تهانوی نوشته اند، بر می آید این است که او در سال های پایانی سده یازدهم هجری/هفدهم میلادی پا به جهان گذاشت. بیشتر تاریخ نگاران، تهانوی را از دانشوران سده دوازدهم/هجدهم دانسته اند.
درباره تاریخ مرگ تهانوی نیز به درستی چیزی نمی دانیم. همین اندازه می دانیم که این نویسنده دانشور و سرشناس، برابر آنچه از کشّاف پیداست، در سال 1745/1158 هنوز می زیست و زنده بود. این تاریخ درست هم زمان است با فروپاشی دولت مغول هند؛ برای همین است که نمی توانیم به درستی و با اطمینان دریابیم که این نویسنده کم و بیش چند سال پس از 1158 زنده مانده بود.
شگفتا که عبدالحیّ حسینی هم که پیشین ترین نگاشته را درباره تهانوی بر جا نهاده است و دیگران از او گرفته اند، چیزی در این زمینه نگفته است. بدین گونه، آنچه بر پایه پاره ای از منابع آمده است که کتاب کشاف اصطلاحات، در آغاز سده سیزدهم هجری/نوزدهم میلادی پدیدار گردید و از افزوده های شاگردان تهانوی است که متن کشّاف را رونویسی می کردند.
تهانوی در دانش های زبان تازی، فقه، حدیث، تاریخ، ستاره شناسی، فلسفه، تصوّف و دیگر دانش ها کارکرد و اندوخته های خوبی پدرش از دانشمندان بزرگی بود که او را «قطب زمان» می نامیدند.
همان گونه که می دانیم، با لشکرکشی سلطان محمود غزنوی زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی/اسلامی در سرزمین پهناور هند رواج گرفت. پادشاهان دیگری که بر هند فرمان راندند و به ویژه مغولان هند، در راه گسترش دانش، کوشش های بی دریغی انجام دادند. بدین گونه، تهانوی از میراث کهن و ارزشمند علمی/فرهنگی برخوردار بود.
