دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
دحر (۴ بار)
«مَدْحُور» از مادّه «دَحْر» (بر وزن دهر)، به معنای بیرون راندن توأم با ذلت و خواری است.
طرد. راندن به قهر «دحره دحراً و دحوراً: طرده و ابعده و دفعه» گفت از آنجا بیرون شو در حالیکه مذموم و مطرود از رحمت هستی. دحور چنانکه گفته شد مصدر است به معنی طرد و آن در آیه شریفه مصدر فعل مقدّراست یعنی «یدحرون دحوراً» (مجمع) ممکن است مثل «قعدت جلوساً» باشد معنای آیه چنین است: طرد میشوند از هر طرف طرد بخصوصی در نهج البلاغه خطبه149فرموده «وَاَسْتَعینُهُ عَلی مَداحِرِ الشَّیاطینِ»از خدا یاری میخواهم بر اعمالی که شیطان را طرد و دفع میکنند در نهایه میگوید: دحر دفع کردنست به قهر و برای اذلال و اهانت، قول مجمع نیز چنین است.
