گوشه زدن
گوشه زدن. [ ش َ / ش ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه زدن. به کنایه گفتن. به طعن گفتن. طعن آمیز سخنی ادا کردن. ضمن بیان مطلبی اشارت به مطلب دیگری کردن.
( ~ . زَ دَ ) (مص ل . ) (عا. ) طعنه و کنایه زدن .
( مصدر ) سخنی طعن آمیز ادا کردن کنایه زدن تعریض .
(عا.)
طعنه و کنایه زدن.
