پل دواب
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
دربارهٔ نام سازنده و تاریخ احداث آن سند و مدرک معتبری نیست تنها جایی که احتمال می رود نامی از این پل به میان آمده باشد در هنگام بازگشت ناصرالدین شاه قاجار از زیارت عتبات عالیات می باشد که از آن به عنوان پل بزرگ نام برده شده است.
در مجموع طول پل ۱۳۰ متر و عرض آن بین ۵/۵ تا ۷/۵ متر نوسان دارد و بلندترین نقطه پل از کف رودخانه ۵/۷ متر ارتفاع دارد. این پل دارای هشت چشمه بزرگ و کوچک با طاق های تیزه دار است. هر پایه از جلو دارای موج شکن تیز و از پشت دارای پشتیان است. مصالح ساختمانی به کار رفته در پل عبارتنداز: سنگ، آجر و گل آهک. بنای پل از پایین به بالا به ارتفاع حدود ۲/۱ متر سنگ کاری شده و فاقد عناصر تزیینی است. امروزه از این پل جهت عبور احشام و عبور و مرور مردم استفاده می شود. آخرین عملیات مرمت بر روی این پل تاریخی در سال ۱۳۸۲ انجام شده و وضعیت پل تاریخی دو آب اراک به دلیل تخریب های محیطی شرایط نامناسبی دارد.
