لغت نامه دهخدا خوش عیشی. [ خوَش ْ / خُش ْ ع َ/ ع ِ ] ( حامص مرکب ) رفاه حال. ( یادداشت مؤلف ). نعم. نعومت : و پیوسته آن مدت را گذرانیده به فکاهت و خوش عیشی و افسانه. ( ترجمه محاسن اصفهان ).
