سه نوازی
دانشنامه عمومی
تریو، آهنگسازی برای سه اجرا کننده یا پارت موسیقی است. آثاری شامل «سونات تریو» در دورۀ باروک، آثار کرال برای سه پارت و آثار برای سه ساز ( مانند سه زهی ) بود.
در این فرم، «سونات تریو» یک ژانر محبوب در قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم بود که با دو سازِ ملودیک و یک باسو کنتینوئو برای همراهی ترکیب می شدند و در مجموع سه پارت موسیقی را تشکیل می دادند.
سازهای رایج در سه گانه ( تریو ) شامل موارد زیر است:
• تریو برنجی ( هورن، ترومپت، ترومبون )
• تریو کلارینت، ویولنسل، پیانو
• تریو کلارینت، ویولا، پیانو
• تریو کلارینت، ویولن، پیانو
• تریو فلوت، ویولا، چنگ
• تریو هارمونیکا ( سازدهنی کروماتیک، باس هارمونیکا، کورد هارمونیکا )
• تریو هورن ( هورن، ویولن و پیانو )
• تریو جاز ( پیانو یا گیتار، گیتار باس، کیت درام )
• تریو ارگ ( ارگ هاموند، درامز، گیتاریست جاز یا ساکسیفون )
• تریو پیانو ( ویولن، ویولنسل، پیانو )
• تریو الکتریک ( گیتار الکتریک، گیتار باس، کیت درام )
• تریو زهی ( ویولن، ویولا، ویولنسل )
فرهنگستان زبان و ادب فارسی برابرهای سه سرایی، سه نوازی و سه تایی را برای «تریو» تصویب کرده است.
