مشراق

لغت نامه دهخدا

مشراق. [ م ِ ] ( ع اِ ) آفتابگاه و شکاف در که از آن شعاع آفتاب درآید. ( منتهی الارب ). آفتابگاه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || بام هموار. ( مهذب الاسماء ). || دروازه ای است در آسمان برای توبه و آن مسدود است مگر بقدر روشنی که از شکاف در درآید. ( منتهی الارب ). || ( ص ) کسی که هرچه گوید یا کند بر انسان ناگوار باشد. ( از ذیل اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

آفتابگاه و شکاف در که از آن شعاع آفتاب در آید
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال عشقی فال عشقی فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت