علیم ا

لغت نامه دهخدا

علیم ا. [ ع َ مُل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن عتیق اﷲبن فضل اﷲ بلخی سرهندی حنفی ( 1109 - 1202 هَ. ق. ). صوفی و فقیه بود. او راست : 1- زبدةالروایات ، در فروع فقه. 2- نزهةالسالکین فی التصوف و السلوک. ( از معجم المؤلفین ).

فرهنگ اسم ها

اسم: علیم ا (دختر) (فارسی، عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: alimā) (فارسی: علیما) (انگلیسی: alima)
معنی: علیم، دانا، ا ( پسوند نسبت ) )

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
علم (۸۵۴ بار)