طاق زدن

لغت نامه دهخدا

طاق زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) طاق ساختن. ساختن بنای طاق را. تسقیف. سقف زدن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) طاق ساختن سقف زدن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم