ستم ظریف

لغت نامه دهخدا

ستم ظریف. [ س ِ ت َ ظَ ] ( ص مرکب ) کسی که در پرده ظرافت ستم کند و این فعل را ظریفی گویند.( آنندراج ). کسی که ستم او ظریفانه بود :
حسن است ستم ظریف یاری
عشق است دلی نکرده کاری.درویش واله هروی ( از آنندراج ).