زونه

لغت نامه دهخدا

( زونة ) زونة. [ ن َ ] ( ع اِ ) زینت و آرایش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
زونة. [ زِ وَن ْ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث زِوَن . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). زن کوتاه بالا. یقال : امراءة زونة. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).