جای چراغی

لغت نامه دهخدا

جای چراغی. [ چ ِ ] ( اِ مرکب ) جائی که چراغ در آن نهند. جاچراغی. رجوع به جاچراغی شود.

فرهنگ فارسی

جائی که چراغ در آن نهند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال درخت فال درخت فال کارت فال کارت فال چوب فال چوب