بسخره

لغت نامه دهخدا

( بسخرة ) بسخرة. [ ب َ خ ُ رَ ] ( اِخ ) مرکب از بس بمعنی بسیار و خُرَه یا فُرَّه ، لقب والد مهلب بن ابی صفره و عربان آن را معرب کرده ، بوصفره و ابوصفره گفتند. ( ابوعبیده بنقل معجم البلدان یاقوت ). رجوع به المعرب جوالیقی ص 137 س 11، ابوصفره و کلمه خارک در معجم البلدان شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال چوب فال چوب فال زندگی فال زندگی فال تاروت فال تاروت