لغت نامه دهخدا افسانه خوانی. [ اَ ن َ / ن ِ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) افسانه سرایی. افسانه گفتن. داستان سرائی : زلیخا چون شنید آن مهربانی فسون پردازی و افسانه خوانی.جامی ( از ارمغان آصفی ).