نهان کش

لغت نامه دهخدا

نهان کش. [ ن ِ ک ُ ] ( نف مرکب )که در خفا می کشد. که با پنبه سر می برد :
چرخ نهان کش که پرده ساز خیال است
پرده خاقانی آشکار برافکند.خاقانی.سرهای گردنان به شکر می برد لبت
کآن لب نهان کش است چو گردون به دوستی.خاقانی.