مردمال

لغت نامه دهخدا

مردمال. [ م َ ] ( نف مرکب ) مردکش. مردم آزار. خوارکننده مرد :
ای بسا مالیده مردان را به قهر
پیشت آمد روزگار مردمال.ناصرخسرو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال سنجش فال سنجش فال مکعب فال مکعب فال تک نیت فال تک نیت