گنده سبلت

لغت نامه دهخدا

گنده سبلت. [ گ ُ دَ / دِ س ِ ل َ ] ( ص مرکب ) آنکه بروت او بزرگ است. سبیل کلفت :
ز شعر مرثیت من به آرزو برسد
طمع به مجلس آن گنده سبلت این دارم.؟

کسی که بروت او بزرگ است سبیل کلفت .
آنکه بروت او بزرگ است . سبیل کلفت